De crisis laat zien dat we kwetsbaar zijn, maar ook inventief en flexibel
Ik werk in Antwerpen bij VOPAK en daar werd al snel duidelijk dat we ons moesten organiseren naar de nieuwe situatie. VOPAK is een belangrijke, kritische en van levensbelang zijnde partner voor de economie. We hebben tankopslag voor grondstoffen voor de productie van brandstof, voedsel en de medische bedrijven. Het werk moet doorgang blijven vinden. Operationele medewerkers blijven op de terminals, afscheiding tussen buiten en binnen is gegarandeerd. Kantoorpersoneel werkt zoveel mogelijk vanuit huis. Met leveranciers en contractors zijn afspraken gemaakt om de projecten door te laten gaan, e.e.a. met inachtname van alle richtlijnen van de overheid.
Vanaf 18 maart werk ik vanuit huis en ben ik niet de enige die hier nu thuis zit te werken, mijn partner Margriet en beide dochters werken ook vanuit huis. Dat betekent ook dat we hier e.a. hebben moeten organiseren. Een werkplek voor mijn Margriet, een werkplek voor mijn dochters (werken en studeren). De woonkamer, eetkamer en slaapkamers zijn omgedoopt in werkplekken. Gelukkig hebben we en-suite deuren tussen de woon- en eetkamer, erg handig tijdens online/video vergaderingen. We proberen het te accepteren zoals het is, met alle beperkingen die dat met zich meebrengt. We aanvaarden het feit dat we beperkt naar buiten kunnen. Sporten in de tuin of in de woonkamer, soms op de fiets een rondje doen. Wat vaker “thuisbezorgd.nl” in plaats van een keer gaan uiteten. En in de vrije uurtjes ook Netflixen.
“We proberen het te accepteren zoals het is, met alle beperkingen die dat met zich meebrengt”
Mijn ervaring is dat we als mensen in staat zijn om flexibel met de nieuwe situatie om te gaan. Zakelijk blijkt werken vanuit huis/ online goed te doen. Je mist wel de sociale contacten, maar het kan dus wel. Ook privé passen we ons aan, soms is het voor de kinderen wat lastig, niet meer afspreken met vrienden of vriendinnen, geeft wel eens een discussie. Maar ook daar komen we met elkaar wel uit. We zitten nu al ruim 6 weken bij elkaar in huis. Je leert elkaar nog beter kennen. We vinden nu ook de nieuwe manieren om toch even ruimte te creëren voor elkaar. Eén dochter gaat nu weer enkele dagen naar het werk, wel in overleg, zodat er afstand behouden wordt en er niet te veel mensen op kantoor komen te zitten. Ikzelf ga volgende week ook twee keer naar kantoor om toch even goed een aantal zaken af te kunnen stemmen, met mensen bij te praten.
“Mijn ervaring is dat we als mensen in staat zijn om flexibel met de nieuwe situatie om te gaan”
Ik verwacht wel dat we ons de komende periode nog moeten houden aan de richtlijnen die de overheid in samenwerking met het RIVM afgeven. Dat het ons de komende maanden nog bezig gaat houden, daar ben ik zeker van. Ik verwacht ook dat we ons na verloop van tijd herpakken en dat het leven, in zekere zin, weer normaal gaat verlopen. Is het een wake-up call geweest? Het is in ieder geval duidelijk dat we kwetsbaar zijn, maar ook inventief en flexibel. Dat past ook bij het profiel van een inkoper.
Ook benieuwd naar het verhaal van andere Inkoopprofessionals? Lees hier hun verhaal.