Dat waren mooie tijden…

Elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval!

Vrolijk, bijna huppelend van opwinding, vanwege zijn nieuwe baan als junior inkoper, kwam Bob het prachtige pand van zijn nieuwe werkgever binnenlopen. Bob heet geen Bob, maar zo noemen we hem even voor dit verhaal… Bij de receptie vroeg Bob naar Dhr. Johannes ter Beek (ook deze naam is uiteraard niet echt). De Senior Inkoper verantwoordelijk voor de indirecte inkoop, waarvoor Bob komt te werken. Hij had al kort even kennis mogen maken met Dhr. ter Beek na zijn eerste sollicitatiegesprek. Een al wat oudere man die over een jaar of 3 met pensioen mag. Een aardige vent en ouwe rot waar Bob nog veel van hoopt te kunnen leren en die hij over een paar jaar denkt op te volgen…

Na een paar minuten werd Bob door de Dhr. ter Beek opgehaald; zeg maar Jo zei hij gelijk tegen Bob, zo kent iedereen mij hier. Ik werk hier al meer dan 40 jaar dus als je Johannes of meneer ter Beek zegt weten ze waarschijnlijk niet eens over wie je het hebt. Koffie? vroeg Jo aan Bob; niet dat de koffie te zuipen is hier, maar, ja, die jongens van facilitair willen het zo nodig allemaal zelf regelen en dan krijg je bocht als dit… Cappuccino, Latte weet ik veel wat, geef mij maar een gewone stevige eerlijke zwarte bak koffie. Als het nu nog eens goedkoop was dan kan ik het misschien nog begrijpen, maar, ja het zijn dan ook geen inkopers, hè… Ok, dacht Bob, dat begint hoopvol, wat is er mis met een lekkere kop cappuccino, kwestie van smaak toch? En valt facilitair dan niet onder Indirecte inkoop? Maar, goed, ik ben er net, dus laat ik niet al te snel conclusies trekken.

Al snel begint Jo te vertellen, hij werkt er al sinds 1976 en heeft het bedrijf zien groeien van een middelgrote productieorganisatie tot het internationale toonaangevende bedrijf van nu. Begonnen als magazijnmedewerker, opgeklommen tot ploegbaas, totdat hij in 2002 gezondheidsproblemen kreeg en noodgedwongen op kantoor moest gaan werken. En, tja, iemand die het bedrijf zo goed kent, kon vast op inkoop wel het nodige betekenen.

Dus, zo vertelde Jo, sinds die tijd ben ik inkoper en dat gaat me best goed af… Zeker in het begin toen ik alles voor de productie inkocht heb ik veel kunnen besparen. Beetje de leveranciers uitknijpen en onder druk zetten, zorgen dat we de laagste prijs kregen. Tja, dat waren mooie tijden… Totdat ze hier van die wijsneuzen aan gingen nemen, van die lui die gestudeerd hebben en alles beter weten. Die ook nog eens de leveranciers mee willen laten denken over alternatieve materiaalsoorten, optimalisatie van productieprocessen en dat soort onzin. Nou, dan weet je het wel, dan kan je wachten tot de prijzen omhooggaan. Wij weten toch zeker zelf wel het beste hoe we ons bedrijf moeten runnen. Alsof die leveranciers dat voor ons kunnen bepalen, of nee, meedenken noemen ze dat. Voor mij is het gewoon afschuiven van je verantwoordelijkheden, lekker makkelijk om je leverancier de schuld te geven als het mis gaat, en let op mijn woorden, daar kan je op wachten. Zelfs alle inkopers hier hebben tegenwoordig gestudeerd en moeten cursussen volgen om bij te blijven. Nou ik niet hoor, ik ben een echte man van de praktijk… Jij hebt zeker ook gestudeerd, hè Bob? Ben trouwens benieuwd wanneer jij je volgende carrière stap gaat maken, je bent de 4e al in 2 jaar tijd… Kan het je niet kwalijk nemen hoor, als je over een half jaar weer vertrokken bent. Van meer dan 40 jaar ervaring kan je in een half jaar meer leren dan in, wat is het Bob? 4-5 jaar in de schoolbanken zitten.

Maar goed, ik dwaal af, een jaar of wat geleden kwamen ze erachter dat de inkoop van indirect nog niet georganiseerd was. Ze vonden mij, met al mijn ervaring, de meest geschikte persoon om hier verder vorm aan te gaan geven. Ik had de laatste jaren alweer zo veel verschillende dingen gedaan…  Op een gegeven moment zei mijn chef, manager heet dat ook al tegenwoordig, dat hij echt niet meer wist wat hij met mij aan moest. Hij bedoelde uiteraard dat hij mij geen uitdaging meer kon geven. Ik ben niet zo van het gedraai en de moeilijke woorden, maar hij zegt het liever op zijn eigen manier. Dus toen kwamen ze met het idee van de indirecte inkoop, vonden ze echt wat voor mij. Facilitair deed dat tot nu toe altijd en doen het prima, hebben veel uitbesteedt, maar kan geen kwaad om een vent met mijn ervaring zich erin vast te laten bijten. Die vindt altijd nog wel wat, dachten ze natuurlijk. Alhoewel, echt makkelijk gaat het nog niet, ik mis een stuk top-down commitment, jaja, Bob, ook al ben ik een ouwe knar, ook ik ben met mijn tijd meegegaan en op de hoogte van die nieuwerwetse management termen. Misschien moeten we maar eens een goede analyse maken, daar ben jij vast goed in! Kunnen we die indeling voor gebruiken waar ik laatst van hoorde, hoe heet dat ook al weer, ze hebben er ook een film van… O, ja, the Matrix, maar dan met een of andere moeilijke buitenlandse naam ervoor, die kan ik op mijn leeftijd niet onthouden. Dat moet je me maar niet kwalijk nemen. Zoiets doet het vast goed bij het management. Misschien krijgen we dan wel de aandacht die we verdienen en kunnen we daarmee de interne klanten van onze toegevoegde waarde overtuigen. Weer zo’n term, toegevoegde waarde, uiteindelijk gaat het gewoon om de laagste prijs. Die interne klanten weten mij trouwens ook niet echt te vinden, dat ga je krijgen hè, als een organisatie zo groot is geworden. Ja, voor een kop van dat bruine bocht, een gezellig praatje of een luisterend oor, en natuurlijk een biertje op vrijdagmiddag, altijd dolle boel. Alleen met de offertes die zij ontvangen komen ze nog niet echt naar mij toe om te vragen of ik nog over de prijs kan onderhandelen…

Wat, zeg, je Bob? Of ik behalve prijs, dan ook nog de specificaties en ons contract niet met de leverancier moet bespreken? Hoezo specificaties? Dat hebben onze interne klanten toch allang gedaan. En hoe bedoel je “ons” contract? De leveranciers hebben toch contracten, of ik kan hun offerte toch gewoon tekenen, dat scheelt mij een hele hoop tijd in het opstellen van al die papieren rompslomp. Tijd is geld Bob! Dat moet jij met zo’n mooie opleiding toch zeker wel weten! Zo zie je maar Bob, heb je na je eerst bak bocht al gelijk wat van mij mogen leren…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*